Metoda porównawcza, zwana też mnożnikową polega na określeniu wartości badanej firmy na podstawie wyceny porównywalnych firm notowanych na giełdzie lub na podstawie transakcji kupna/sprzedaży podobnych firm na rynku niepublicznym. Metoda ta pozwala wycenić nie tylko spółki notowane na giełdzie, ale również i te nienotowane.
Wycena spółki metodą mnożnikową polega na:
Często w zależności od celu wyceny należy dokonać szeregu korekt odnośnie bazy wyceny, które będą polegały na pomniejszeniu lub powiększeniu wyceny w zależności od tego czy mamy np. do czynienia ze spółką publiczną czy niepubliczną, czy też w zależności od tego czy zamierzamy nabyć udział mniejszościowy czy większościowy (w przypadku M&A).
Wycena przedsiębiorstwa metodami mnożnikowymi polega na oszacowaniu wartości przedsiębiorstw na podstawie wskaźników rynku kapitałowego (mnożników) obliczonych dla porównywalnych przedsiębiorstw notowanych na giełdzie. Wartość wycenianej spółki w metodach porównawczych sprowadza się do ogólnego wzoru:
WR = WSP * WE
gdzie:
WR – wartość rynkowa spółki
WSP – średnia wartość wskaźnika dla spółek porównywanych (np. P/E, P/BV, P/S)
WE – wartość odpowiedniej kategorii ekonomicznej wycenianego przedsiębiorstwa (np. zysk, wartość księgowa, sprzedaż).
Do podstawowych mnożników/wskaźników wykorzystywanych w wycenie należą:
Jak pokazują badania przeprowadzane na GPW, najczęściej stosowanymi mnożnikami są:
Metoda porównawcza ma jednak swoje wady. Zdecydowanie największą z nich jest ryzyko dokonania znacznych niedoszacowań lub przeszacowań wynikających z oparcia wyceny na wskaźnikach spółek, których akcje znajdują się w publicznym obrocie i które cechują się zmiennością wskaźników. Zmienność ta najczęściej nie ma nic wspólnego z sytuacją ekonomiczną notowanych przedsiębiorstw, a raczej z koniunkturą giełdową czy też czystą spekulacją. Dlatego też wycena metodą porównawczą daje jedynie szacunkową wartość spółki i powinna zostać zestawiona z wynikami wycen dokonanymi z użyciem jeszcze innych metod wyceny np. metodą skorygowanych aktywów netto lub metodą likwidacyjną (metody majątkowe) lub metodą dochodową opartą na prognozowanych zdyskontowanych przepływach pieniężnych (metoda dochodowa DCF lub EVA).